‘Mijn jaren met Bert waren de gelukkigste van mijn leven. Wat heb ik het heerlijk gehad met deze man. Hij was erudiet, geestig, sociaal, kunstzinnig. Een buitengewoon prettig mens, dat vonden anderen ook. Via hem raakte ik bevriend met andere Vijftigers en kunstenaars van de Cobragroep: Hugo Claus, Remco Campert, Gerrit Kouwenaar, Simon Vinkenoog, ­Lucebert, Karel Appel. Het was één groot feest. Met Bert reisde ik de wereld over, met als hoogtepunt het jaar waarin hij writer in residence was aan de University of Michigan. We trokken door Mexico, waar Bert lezingen gaf en voorlas uit eigen werk. Moest ik op de eerste rij zitten, mijn Spaans was beter dan dat van hem.

Nadat we bijna een kwart eeuw bij elkaar waren geweest, werd Bert ziek. Hij viel voortdurend. Osteoporose, zwakke botten, een kwaal waar vooral vrouwen last van hebben. Jawel, zei Bert, ik ben feminist. Drie keer brak hij een heup: eerst de linker-, toen de rechter-, daarna opnieuw de linkerheup. Op het laatst liep...