‘i

k geef het toe, twee periodes in mijn leven was ik een koloniaal. Dat woord stinkt tegenwoordig, maar je moet dat zien in het licht van de tijd. Ik ben geboren op Sumatra, waar mijn Nederlandse vader als inspecteur bij de Nederlands-Indische PTT werkte. We waren met ons zessen thuis. Aan mijn vroege jeugd bewaar ik uitsluitend prettige herinneringen, dat wil zeggen: tot de oorlog uitbrak en we in vier jappenkampen werden opgesloten. Ik keek daar dagelijks de dood in de ogen, maar ik heb er geen trauma aan overgehouden. Integendeel. Mijn oorlogservaringen hebben mij sterker gemaakt. De Amerikaanse atoombommen op Hiroshima en Nagasaki betekenden onze redding. Vervolgens dachten we als vrije burgers naar ons huis in Batavia terug te keren, maar twee dagen na de capitulatie van Japan riep Soekarno de Republik Indonesia uit. Kort daarop kregen we de bersiap, een gewelddadige periode waarin Europese kolonialen hardhandig te verstaan werd gegeven dat we niet langer welkom waren. In...