‘Door te doen alsof er niets aan de hand was, probeerde ik mezelf decennialang wijs te maken dat dit nooit gebeurd was. Dat de pijn er deep down wel degelijk zat, werd vooral voelbaar door de berichten over seksueel misbruik binnen de katholieke kerk. Ik vond het gruwelijk om daarover te lezen, maar ik had ook een groot respect voor de slachtoffers die het aandurfden om met hun verhaal naar buiten te komen.

Anderhalf jaar na de commissie-Deetman zocht de nieuwe commissie-Samson ervaringsdeskundigen die na 1945 in kindertehuizen of pleeggezinnen waren misbruikt. Ik twijfelde, maar zodra ik had besloten om de confrontatie aan te gaan, ontwaakte er een felheid in me die me verbaasde. Kom maar op. Niemand die me tegenhield. Dit moest ik van mezelf doen, ook al wist ik dat dit gepaard zou gaan met terugkeer van oude angsten en nachtmerries.

Nadat ik me had aangemeld, liet de commissie-Samson me per e-mail eerst allerlei gegevens over mezelf invullen. Vervolgens werd ik uitgenodigd om...