De economische wetenschap is trots op het Mundell-Fleming-trilemma.
Onder het motto ‘drie is te veel’ zegt dat model dat een land nooit meer dan twee dingen tegelijk kan nastreven in zijn economisch beleid. En vaste wisselkoersen én vrij kapitaalverkeer én een onafhankelijk monetair beleid is te veel van het goede.
Vaste wisselkoersen: graag, want zekerheid voor de handel dus goed voor de welvaart. Je zou als Jeroen Dijsselbloem ook vrij kapitaalverkeer willen hebben. Dan stroomt het daarheen waar de opbrengst van investeringen het grootste is, ook fijn. In de derde plaats zou je liefst een onafhankelijk monetair beleid willen. Wie zelf de rentestand kan bepalen, kan zijn economie een zetje geven door het lenen wat goedkoper te maken, of juist afkoelen als de inflatie uit de hand dreigt te lopen.
Maar Mundell en Fleming beredeneerden dat je nooit meer dan twee dingen tegelijk kunt...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.