De gedachten gaan dezer dagen uit naar de schrijver David Foster Wallace en zijn verslag van een verblijf op een cruiseschip (in Nederland verschenen onder de titel Superleuk, maar voortaan zonder mij). Hij schreef het oorspronkelijk in 1996 voor Harper’s Magazine met de ondertitel: Over het (bijna dodelijke) comfort van een luxe cruise. Hij legt gedetailleerd vast hoe alles er op is ingesteld het leven de passagiers zo niet te ontnemen, dan toch geheel van hun over te nemen. Lotgenoten doen dagelijks hun rondes langs de bars, restaurants, zwembaden, disco, bioscoop, casino en winkels. Zo ontsnappen zij aan hun bestaan op de wal. Maar er is een prijs: ‘Het vermogen zelf te kiezen, vergissingen te maken, iets te betreuren of te wanhopen is weggenomen.’ De schrijver, die dit alles moet doorgronden, merkt dat hij langzaam maar zeker opgaat in ‘het absolute niets’ van de cruise.