Loepzuivere Mark Boog

Politiehelden in boeken en films zijn meestal dwarsliggers. Ze passen niet in het systeem, verzetten zich tegen ambtenarij en zijn goed in het oplossen van moordzaken doordat ze buiten de bestaande kaders denken en handelen. De politieman die Mark Boog in zijn derde roman tot held verklaart, voldoet niet aan dit profiel. Hij is een grijze ambtenaar, oud geworden achter een bureau. Zelfs het dragen van een pistool was hem te avontuurlijk. ‘Ik kan niet improviseren,’ constateert hij. ‘Wat dat betreft is de politie een uitstekende werkkring voor me geweest: alles geregeld, vastgelegd, geprotocolleerd. Een onwrikbaar keurslijf. Heerlijk.’

Ik begrijp de moordenaar is een loepzuiver geschreven roman. Maar het is óók een ‘pageturner’, geschikt voor de thrillerafdeling van de boekhandel. Met een chirurgische precisie legt Boog de kern bloot van het detectivegenre, zoals Martin Amis dat deed in zijn duistere politieroman Night Train. Er is een moordzaak, er is een...