Harry Mulisch

Het eerste boek van Harry Mulisch dat ik nooit las, was De aanslag. Dat kwam omdat ik het mijn leraar Nederlands niet gunde. Die leraar was er als liefhebber van Mulisch voor verantwoordelijk dat we tijdens het door hem georganiseerde toneelkamp een voorstelling maakten gebaseerd op Het mirakel. Die bundel had maar één echt personage, een zekere meneer Tienoppen, gespeeld door het lievelingetje van de leraar Nederlands. De rest van de groep, die waarschijnlijk net als ik met grote verwachtingen een jaar lang naar het toneelkamp had toegeleefd, werd gedegradeerd tot figurant. Tijdens de uitvoering stond ik op het podium waar ik zo nu en dan op een trommel moest slaan. Van het toneelstuk herinner ik mij weinig tot niets. Behalve dan de verveelde blikken uit de zaal, die ik als figurant rustig vanaf het podium kon bestuderen. Terwijl ik daar op het podium stond, vroeg ik mij af wie zich meer geneerden, zij of ik. Alleen de leraar Nederlands had een fantastische avond....