21-05-2008

Je dobbert in een open sloep op zee. Je zit helemaal voorop en tuurt de hele tijd naar de horizon, steeds denk je dat daar waar de lucht en zee samenkomen iets zal verschijnen, maar het blijven vage kleuren zonder vorm, niets dus. Als het donker wordt, verwacht je dat er lampjes zullen komen, maar de lichten komen niet. De boot waar je op zit is gemaakt voor twintig mensen maar er zitten veel en veel meer mensen op.

Wat doen zoveel mensen samen in een open sloep op zee? Ze gedogen elkaar.
Maken grapjes, houden elkaar klein en proberen de weinige ruimte die ze delen zo leeg mogelijk te laten zijn. Maar de rust die ze met z’n allen bewaken is schijn. Er mag en kan simpelweg niets misgaan want dan gaan ze er allemaal aan. Daarom wordt alles gesust. Schouders worden opgetrokken en alles wordt afgedaan met een lach. Als er dan toch iets uit de hand dreigt te lopen, mensen elkaar te lijf gaan, worden ze onmiddellijk uit elkaar gedreven en tot bezinning gemaand om daarna weer...