Schaamteloos snacken

De gewetensvolle consument moet het doen zonder het goddelijke genot dat de snackbar biedt. Nooit staat mijn boycot van de bio-industrie onder grotere druk – en zwicht ik vaker – dan wanneer de schalen bitterballen op een borrel passeren of ik ’s nachts zwalkend langs de Febo fiets. Vegetariër en vismijder Jonathan Safran Foer zei begin dit jaar in Vrij Nederland dat hij sushi het meest mist. Deze flextariër kan eigenlijk niet zonder de Hollandse kroket, onze belangrijkste bijdrage aan het mondiale culinaire erfgoed.

Maar nu is er Pomms’. De frieten en kroketten van dit kakelverse bedrijfje zijn honderd procent biologisch en zo ambachtelijk als het stoofvlees van mijn oma. Vooralsnog is Pomms’ alleen te krijgen bij de eigen verkoopwagen op festivals en evenementen, maar het uiteindelijke doel is dat elke snackbar behalve een Kwekkeboom ook een Pommetje in het vet kan gooien.