Er ging iets aan vooraf: de documentaire Fatsoenlijk Land van journaliste (en buurvrouw) Loes Gompes, die ik om 12.30 uur zag. Om 12.30 voor mijn kiezen kreeg. Eerst ben je gewoon druk om op de plaats van bestemming te komen. Snel nog even een jasje aan, kaartje bij me?, waar moet…, oh ja, daar moest ik wezen, net op tijd. En dan de dreun die je had kunnen zien aankomen maar waar je niet op rekent, zo vroeg in de middag. Weer eens de oorlog, maar nu dichtbij: de moeder en de oom van Gompes, beiden Amsterdammers en middelbare scholieren en Joods, die moeten onderduiken, en dat ook kunnen dankzij de PP-verzetsgroep. Dat klinkt naar gewapende strijd, maar deze groep, waar veel Joden aan deelnemen, houdt zich vooral met praktische zaken bezig: het regelen van onderduikadressen, geld, koeriers en bonkaarten. Schone kleren. De logistiek van schone kleren – waarom wordt zo’n detail altijd vergeten? Loes Gompes’ moeder, vaak in levenden lijve gezien, nu op film met de...
Wil je dit verhaal verder lezen?
Wil je dit verhaal verder lezen?
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.