Het is vloeken in de groene kerk: ondergrondse opslag van CO2. Ook deze groene ridder houdt niet van carbon capture and storage, CCS in goed Nederlands. CCS vangt broeikasgassen af als ze vrijkomen in elektriciteitscentrales of fabrieken. Vervolgens worden ze ondergronds opgeslagen, meestal in een leeg gas- of olieveld. Daar moet het voor eeuwig blijven.

Hopen we. Want wat als broeikasgassen langzaam weglekken of als door een aardbeving in een keer alles de lucht in gaat? Het broeikaseffect krijgt dan een boost waarvan de gevolgen niet te overzien zijn. CCS is als opslaan van nucleair afval: voor ons is het netjes opgeruimd, maar onze nazaten in de komende eeuwen en millennia zitten opgescheept met een tikkende tijdbom.

Daarnaast remt CCS de overgang naar schone en toekomstbestendige energievoorziening. CCS betekent doorgaan met vieze technieken uit voorbije eeuwen, terwijl een majeure revisie van onze economie, energievoorziening en (jawel Rutte) onze manier van leven nodig is.