Mijn oproep van twee weken geleden om Ben­gaal­s bloedtextiel te boycotten, leverde een prettig gevulde mailbox op. Ik trok een historische parallel. ’s Werelds eerste consumentenstaking speelde een grote rol in de afschaffing van de slavernij. De Britse pamflettist William Fox stelde de consument van suiker direct verantwoordelijk voor de misstanden op de plantages. Slaven­han­delaars en -eigenaren werden betaald door de opbrengsten van hun producten; consumenten financieren dus een misdadig systeem. Bloed­textiel is net als slavensuiker moreel verwerpelijk. Con­su­men­ten die spotgoedkope T-shirts en jeans kopen, financieren al te vaak een systeem waarin winstbejag belangrijker is dan het welzijn van werknemers. Het drama in fabriekscomplex Rana Plaza, waarbij meer dan elfhonderd doden vielen, is hiervan een van de vele gevolgen. ‘Luister naar William Fox en uw eigen geweten,’ schreef ik, ‘boycot bloedtextiel.’