Wie voor 25 euro een spijkerbroek koopt, weet dat-ie gemaakt is onder omstandigheden waarin je je eigen kinderen nooit zou laten werken. Wie een spijkerbroek van 250 euro koopt, weet dat vanaf nu ook. Uit onderzoek van Rank a Brand blijkt dat kleding van duurdere merken niet eerlijker is gemaakt dan hun goedkope concurrenten. Integendeel: de scores van premiummerken lopen zelfs achter. De arbeidsomstandigheden zijn in nevelen gehuld.

Je zou verwachten dat merken als Hugo Boss, Ralph Lauren en Max Mara zich verre houden van het principe laat-ze-zich-maar-dood-werken-voor-onze-euro-extra-winst. Duurdere kleding moet het immers hebben van imago. Bloed van onder puin bedolven Bengaalse fabrieksmeisjes is niet cool. Uit het Duurzaamheidkompas 2012 blijkt dat het grote publiek dat ook verwacht: slechte arbeidsomstandigheden horen bij de Zeeman, niet bij Marc O’Polo. Maar kleding van premiummerken wordt net zo goed gemaakt in ‘risicogebieden zoals Bangladesh en Indonesië’, aldus...