Vuile vaat

Zelfs in onze rimpelloze welvaartsleventjes zijn er grotere ergernissen, maar het blijft voelen als een onverdiende straf: de afwas. ’s Avonds komen we doodmoe thuis om verwelkomd te worden door dreinende engeltjes die alles in de strijd werpen om niet te eten, tanden te poetsen of – godbetert – naar bed te gaan. Na anderhalf uur is de slag gewonnen en willen we maar één ding: neerploffen op de bank voor een glas wijn, een half gesprek met onze geliefde en lekker zielloos zappen.

En dan staart-ie ons aan: de afwas. Een beetje dubbelverdiener heeft een vaatwasser en kan na vijf minuten alsnog onderuit zakken. Helaas niet zonder schuldgevoel: een vaatwasser verbruikt vier keer meer energie dan zelf de borstel ter hand nemen. Tenzij je een close-in boiler hebt, zoals wij. Onze redding. Zo wast de ene zonde de andere schoon.