Het Syrië-compro­mis van vorige week maandag was tekenend voor de staat van het EU-buiten­land­beleid.

Er werd namelijk overeengekomen om het over iets belangrijks oneens te zijn. Een zin die je misschien twee keer moet lezen.

Tegen Syrië gold een wapenembargo, door de EU ingesteld eind 2011. Elk half jaar wordt bekeken of het verlengd wordt of niet. De besluitregel is interessant: voor verlenging is unanimiteit nodig. Handhaving van het embargo moet zich dus steeds opnieuw bewijzen.

Deze keer zou het embargo aflopen op 1 juni en waren Frankrijk en Groot-Brittannië tegen verlenging. Oostenrijk, Finland, Duitsland en Nederland voerden een groep aan die het embargo wel wilden verlengen. ‘Er zijn al genoeg wapens in Syrië,’ was hun motto, dat overigens ook letterlijk door VN-chef Ban Ki-moon werd gebezigd.

Het is lang niet de eerste keer dat de droom van een gemeenschappelijk Europees buitenlands beleid hard botst met de realiteit. Welk dossier je ook openslaat – de...