De rente fungeerde als thermometer: een standbeeldje voor een oude lezer uit Oud-Beijerland

Vanaf het moment dat ik 33,3 jaar geleden begon met het schrijven voor Vrij Nederland werd ik wekelijks gebeld door een oudere lezer uit Oud-Beijerland. Steeds had hij dezelfde waarschuwing: het gaat allemaal fout en het komt door maar één ding: de rentestand. Of het nu om de neutronenbom, de tweede oliecrisis, de plaatsing van kruisraketten in Woensdrecht, het raketschild van Reagan, de zure regen of de neoliberale revolte van Margaret Thatcher ging, alle verschuivingen in de mondiale machtsverhoudingen werden in uitputtende analyses tot die ene factor herleid. De rentestand. Ondanks de uren die deze abonnee voor mij uittrok, werd me nooit geheel duidelijk of het hier om een neomarxistische of juist ultrakapitalistische exegese ging, maar ach, in de praktijk lagen die benaderingen soms verrassend dicht bij elkaar. Wat beide in elk geval gemeen hadden, en hebben, is dat economie...