Wat maakt Rineke Dijkstra toch zo goed?

In beeld brengen hoe ‘iemand echt is’ wordt in de fotografie gezien als het ultieme cliché. Toch is dat precies wat Dijkstra al haar hele carrière doet: mensen met de lens vangen zoals ze echt zijn. Dat lukt, ze werd er wereldberoemd mee. Zij lijkt haar subjecten precies te vangen op het moment dat ze zich nog niet bewust zijn van de camera. Of er juist al zo lang zitten dat ze de camera zijn vergeten. Het moment dat je even in gedachten verzonken bent. Zoals Dijkstra in een interview zei: ‘Ik ben altijd op zoek naar iets wat dicht bij de werkelijkheid ligt. Het gaat mij er om dat het psychologisch wáár is wat je ziet. Een blik, een houding. Terwijl je een portret maakt, zie je soms in een flits: ja, zó ben je. Maar dat kun je niet afdwingen, je kunt alleen maar goed kijken. Blijven kijken. Ik doe zelf eigenlijk niets.’

Emoties in een museum

Rineke Dijkstra doet daarmee iets wat maar weinig anderen lukt: mensen hun kwetsbaarheid...