Film

Het project kent in de Nederlandse filmgeschiedenis zijn gelijke niet. In 1989 maakte regisseur Frans Weisz Leedvermaak, een filmbewerking van het gelijknamige toneelstuk van Judith Herzberg. Twaalf jaar later volgde Qui Vive, met grotendeels dezelfde personages, gespeeld door dezelfde acteurs. En nu wordt de trilogie afgesloten met Happy End. Weer dezelfde personages, weer (grotendeels) dezelfde acteurs, weer jaren ouder. Het doet denken aan de Engelse documentairereeks 7 Up, waarin sinds 1964 elke zeven jaar dezelfde mensen worden geïnterviewd – de recentste aflevering is 49 Up. We zien in die documentaires kinderen die dromen van de toekomst veranderen in volwassenen die terugblikken. De Leedvermaak-trilogie roept dezelfde longitudinale fascinatie op, en wel op twee niveaus. Want terwijl de personages zich ontwikkelen (illusies verliezen, bitter of juist mild worden), zien we ook de acteurs ouder worden: Kitty Courbois, Rijk de Gooyer (die wegens afasie niet meer spreekt...