Roman / Postume David Foster Wallace

Op 3 maart 1996 publiceerde The New York Times een recensie van Jay McInerney, auteur van cultboek Bright Lights, Big City (1988), over een roman die al gauw het nieuwe cultboek zou worden, David Foster Wallace’ Infinite Jest. McInerney was niet onverdeeld enthousiast: ‘Indien meneer Wallace minder talent had, zou je in de verleiding komen hem dood te schieten – of misschien zou je jezelf van kant willen maken – ergens rond pagina 480.’ Wie vandaag Infinite Jest googlet, krijgt nog altijd als eerste hit McInerneys recensie. Dat is behoorlijk pijnlijk in het licht van Wallace’ zelfmoord in 2008. Wallace had zijn leven lang te kampen met zware depressies. Dat hij de strijd zou verliezen kon McInerney uiteraard niet voorzien.

Overdadig zweet

Infinite Jest staat al jaren op mijn lijstje van romans die ik wil lezen als ik er de tijd voor heb. Ik kan dus niet zeggen of de depressies van de auteur er sporen in hebben getrokken. Wel weet ik dat uit...