Op het eerste gezicht lijkt het uitstekend geregeld. De mensen die in Almere wonen, doen dat in grote meerderheid naar tevredenheid. En de mensen die niet in Almere wonen, willen er in meerderheid ‘nog niet dood aangetroffen worden’.

Dat kon niet beter, ben je geneigd te zeggen, iedereen is op zijn plek en vermijdt zijn non-plek. Maar het zit toch ingewikkelder in elkaar, want de Almeerders die zo tevreden zijn met hun woonplaats, willen ook graag dat anderen dat zien en begrijpen en hen er zelfs een beetje om benijden. Zo gaat dat: de mooie auto wordt nog mooier als de buurman er een verliefde blik op werpt.

Die blik wordt Almere niet gegund. Of je kunt beter zeggen: die blik ontvangt Almere wel van buitenlandse delegaties, uit China bijvoorbeeld, die zwaar onder de indruk zijn van het groeivermogen van deze nieuwe stad, die toch de menselijke maat niet uit het oog verliest. Maar juist van de naaste buren – de mensen uit Het Gooi, uit Utrecht en vooral uit Amsterdam – juist...