Den Haag

In VN 07 (16 februari) deden Thijs Broer en ik verslag van de nieuwjaarsreceptie van het CDA Westland in Naaldwijk. Spreker was Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt, door de partijtop niet op de lijst gezet maar dankzij een persoonlijke verkiezingscampagne met voorkeurstemmen herkozen. Omtzigt, later indiener van de motie van wantrouwen tegen de gulle strooier met toeslagen Frans Weekers, vond het enig dat het CDA in de oppositie zat. Eindelijk hoefde de partij geen compromissen meer te sluiten. Eindelijk kon ze tekeergaan tegen graaiende bankiers, visieloze paarse bewindslieden en bemoeizuchtige Europese bureaucraten. Zulke harde taal uitslaan viel de meeste van zijn partijgenoten zwaar, erkende Omtzigt: ‘Het regeren zit ons in het bloed. Onze makke is dat we veel te snel meedenken met het kabinet. Geestelijk zijn we die draai nog aan het maken.’

Zijn observatie bleek ook op de lokale CDA-bestuurders in een regio als het Westland te slaan. Ze wekten niet de indruk dat ze...