VN 80

Te Chevreuse, een liefelijk vacantiedorpje in de buurt van Parijs, moest ik breipennen kopen, want mijn vrouw was zó energiek aan de jumper bezig geweest, dat haar gerief de geest gegeven had. Voor ik ging, keek ik even in de dictionnaire na hoe het Franse volk zulke dingen aanspreekt, maar toen ik in de winkel dat woordje ten beste gaf, bleef de jongeman achter de toonbank mij aanzien of ik Turks gesproken had.
Dan nóg maar eens — iets harder nu en met een illustratief breigebaar op de koop toe. Hij keek ernstig naar mijn wriemelende vingers en verklaarde daarop, in voortreffelijk Engels, dat hij mij niet volgen kon, aangezien hij tot zijn spijt slecht Frans sprak.
Daar doe je dan je best voor, in het dal van de Oise! Ik opende mijn Angel-saksische woordenschat maar vond er geen breipen in. „You know — things to &#8230;.” En wéér breidde ik dat het aard had, maar hij schudde somber het hoofd en kon er geen cake van bakken.
Om mijn wandeling toch niet geheel vergeefs te doen zijn, ging ik in het café aan de overkant bij een glas wijn zitten bepeinzen waarom in een winkeltje te Chevreuse nu juist een Engelsman achter de toonbank moest staan, want meestal belegt dit volk zijn mankracht in sappiger objecten.
Veel verder kwam ik niet, maar de waard heeft het me tenslotte, met veel beeldende armgebaren uitgelegd. De familie van de overzij, vader, moeder en dochter, had zwaar in de résistance gezeten, vernam ik. Oui monsieur — na de oorlog was het allemaal aan het licht gekomen, ze hadden séries piloten verborgen, Engelsen en Amerikanen, in een kamertje achter de winkel. 
Renée, de dochter van zestien, had die jongens regelmatig overgebracht naar het volgende adres. Levensgevaarlijk — een pracht van een meid. Na de bevrijding had ze een medaille gekregen. En de ouders ook. Maar ziet U, monsieur, een van die piloten, een commander van de R.A.F. was onderweg verliefd op haar geworden. Die kwam terug, toen alles voorbij was, om haar te trouwen en mee te nemen naar Engeland.
„Maar die moeder, monsieur, die zei: „Mijn kind daar helemaal alleen naar dat Engeland, waar ik niks van weet — dat is me veel te griezelig. Heel begrijpelijk nietwaar — het meisje is net twintig en nog nooit van huis geweest. Nou ja — toen is die jongen hier met haar getrouwd en nu helpt hij in de winkel.”
Breipennen&#8230;. En een commander van de R.A.F. — Ik zag dat meisje voor mijn geestesoog door bezet Frankrijk, tippelen met een piloot. Dat mocht van moe. Maar huwen in dat gevaarlijk, vreem de Engeland&#8230; O, raadselachtig moederhart&#8230;.

Gerelateerd