De gesprekken van de dag, volgens de redactie. Met vandaag: Henk Kamp, Hillary Clinton, en ik: we zitten in hetzelfde schuitje. Alsjeblieft, rot toch op met die werkmail op je privé-adres.

Ik kan thuis niet in mijn Vrij Nederland-mail. Berichten blijven na zessen en in het weekend ongelezen en mijn telefoon loopt over van oproepen. IT kan me niet helpen. Ze mompelen om de beurt iets en halen in wave hun schouders op. Inmiddels weten collega’s mijn privé-inbox te vinden. Ik moest ze tegemoetkomen om niet platgebeld te worden en baal als een stekker. Niet alleen omdat werk nu als dubbelvla mijn inbox instroomt – smaak twee: ‘Heeft iemand dat fietspompje gezien?’, ‘Ik heb het fietspompje niet!’, ‘Ik krijg van iedereen nog 80 cent voor dat nieuwe fietspompje. Graag overmaken op NL59INGB000…’ – en ik uit automatisme afsluit met ‘liefs’, maar vooral omdat ik noodgedwongen beantwoord vanuit mijn eigen naam @gmail.com.

Het zwaardvandamocles@live.com zit me op de hielen.

Henk...