Dubbelinterview / Jennifer Egan en Alan Hollinghurst

Vanaf het moment dat ze elkaar voor het eerst in hun leven de hand schudden, begint het gesprek. Waarover het gaat is moeilijk te horen, want het is druk in de foyer van het Haagse hotel dat functioneert als zenuwcentrum van het Crossing Border Festival, maar de toon is hartelijk. Hij, vrij klein, grijs baardje, net pak, brilletje, krijgt een twinkeling in zijn ogen en mompelt haar iets vrolijks toe met onvervalst Britse tongval. Zij, lang en slank, spits gezicht en een wat loerende blik, zegt iets terug in knauwend Amerikaans. Ze schieten allebei in de lach.

Als ze eenmaal naast elkaar in het kamertje zitten dat voor het dubbelinterview is vrijgemaakt, is het al duidelijk: ze zouden zo het podium op kunnen als komisch literair duo. Alan Hollinghurst, van 26 mei 1954, is bijna een karikatuur van de Engelse Oxford-intellectueel. De zinnen die hij uitspreekt, beleefd en zacht, zijn doorspekt met ouderwetse woorden als ‘jolly’ en...