Film

Die Rutger Hauer toch: het ene moment wandelt hij als de oude Bruegel door The Mill and the Cross of speelt hij de strenge vader van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker in Black Butterflies (zie Vrij Nederland nummer 7), het volgende moment is hij weer een Hobo with a Shotgun.

Dat lijkt misschien vreemd, maar dat is het niet: Hauer heeft altijd geschitterd in genrefilms. Op het afgelopen Amsterdamse Imagine-festival kreeg hij daarvoor een oeuvreprijs. Denk aan zijn glansrol als androïde in de sciencefictionfilm Blade Runner (1982) of de Hollywood-stripverfilmingen Batman Begins en Sin City in 2005.

Hij speelt daarin doorgaans – het kan als een schok komen voor wie Hauer vooral kent als Floris (1969) of uit Turks fruit (1973) – duistere personages. En die zijn juist zo eng omdat Hauer ze iets onvoorspelbaars geeft. Een blik, een gebaar. Kleine, vaak onverklaarbare gedragingen, waarmee hij de kijker zijn personage in zuigt. Dat kun je bijvoorbeeld goed zien in The...