Buitenland

‘Samengevat is de veiligheidssituatie in Uruzgan aanzienlijk verslechterd.’

Dat is de belangrijkste zin uit het lange verhaal van het kabinet, dat er nu met nog een jaar te regeren verder maar het beste van moet hopen. De eerste soldaten zijn aangekomen, de zwaarste kanonnen van de landmacht zijn uit het vet gehaald en worden alsnog naar Afghanistan verscheept, gevechts­helikopters worden nóg dichter bij de compound in Tarin Kowt gelegerd, veel meer kan er nu werkelijk niet gedaan worden.

Het is beter om ISAF-3 nu maar een veiligheidsmissie te noemen, alles wat er aan opbouw verricht kan worden is dan meegenomen. De werkelijkheid is gewoon niet mooier. Eerder schreef ik al dat dat geen reden is om thuis te blijven, om de kop in het zand te steken en Afghanistan terug te geven aan de Taliban. Dat zou op zichzelf niet zo dramatisch zijn – het land is altijd geregeerd door twistende stammen en krijgsheren zonder dat we er veel last van hadden – maar sinds 1996...