Op een verbijsterend overtuigende manier heeft Tom Lanoye ‘Hamlet’ binnenstebuiten gekeerd. Zijn ‘Hamlet vs Hamlet’ is duister en toch volstrekt helder. En alle ‘greatest hits’ blijven overeind.

Shakespeares toneelstuk Hamlet begint met een vraag die in het schemerdonker wordt gesteld: ‘Wie is daar?’ Het is een soldaat die in de oorspronkelijke tekst deze vraag stelt. Een soldaat die de nachtwacht voltrekt op de kantelen van kasteel Elsinore, en die ineens een geluid hoort. Het blijkt goed volk; een officier komt de soldaat aflossen. Maar uit het gesprek dat volgt, begrijp je dat de soldaat even bang was dat iemand, of misschien wel ‘iets’ anders zich in het duister aandiende. Al een paar nachten zijn de kasteelbewakers opgeschrikt door een geestverschijning: een zwijgende schim met de geharnaste gestalte van de onlangs gestorven koning. Besloten wordt om prins Hamlet in te lichten, de zoon van de dode koning. En pas drie scènes later, als het opnieuw nacht...