Steeds vaker hoor je dat de scheiding van hun ouders als heel naar wordt ervaren door kinderen. Legitimeert dit het omzet-ten in werkelijkheid van mijn fantasie om het met een ordinaire volksjongen te doen? Als mensen vaker affaires hebben en vreemdgaan, hoeven we die kinderen niet zoveel aan te doen!
– M.D. te B.

Ik sprak laatst een jonge vrouw die een vriend had, al jaren, en die mij vertelde dat ze hoopte het ooit eens met een bloedmooie maar domme jongen te doen. ‘Waarom dom?’ vroeg ik. ‘Nou,’ antwoordde ze, ‘dan loop ik niet het risico verliefd te worden.’ Kennelijk meende ze dat ze alleen verliefd kon worden op intelligente mannen.

Het zou mal zijn om te denken dat u kunt zeggen: ik ga vreemd, want ik wil de kinderen geen pijn doen. En dat als uw man u betrapt u vervolgens kunt zeggen: ‘Maar schat, dit is ethisch vreemdgaan.’ Ik ben het overigens met u eens dat in veel gevallen discreet vreemdgaan te verkiezen is boven een scheiding, zeker als er kinderen bij betrokken...