<div class="wpg-element paragraph">
Sinds anderhalf jaar woon ik gelukkig samen met een vriendin. Onze relatie is platonisch en we houden allebei van vrouwen. Van jaloezie is geen sprake maar toch wil een liefdesrelatie met een andere vrouw maar niet beklijven. Zou ons huiselijk geluk dit in de weg staan? Casper
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
Het lijkt me het beste dat u een vrouw zoekt die zowel op mannen als op vrouwen valt. Na omtrekkende bewegingen te hebben gemaakt (in de volksmond: verleiding) sleept u deze vrouw naar uw hol. Of u met zijn drieën in een groot bed gaat slapen of dat de nieuwe vrouw de ene nacht met uw platonische vriendin doorbrengt en de andere nacht met u is iets wat gaandeweg zal blijken. Het moet verrukkelijk zijn om samen met uw beste vriendin van dezelfde vrouw te houden. Ik heb diverse malen in mijn leven geprobeerd om samen met mijn beste vriendin van dezelfde vrouw te houden. Het is tot nu toe niet gelukt. Ik hoop dat u zult slagen waar ik faalde.
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
Bij de huisartsenpraktijk in ons dorp is een vrouwelijke arts komen werken. Ben ik te conservatief als ik opgeef dat ik liever door de mannelijke huisarts word geholpen? Willem van O.
Als de nieuwe huisarts nou joods was geweest of mohammedaans, en u had gezegd: &#8216;Ik wens geen huisarts die jood of moslim is,&#8217; dan had ik gedacht aan islamofobie of antisemitisme. Een goede vriendin van mij heeft de gewoonte haar (mannelijke) artsen te verleiden. Dit is niet afkeurenswaardig, maar evenmin vooruitstrevend. Zo is uw wens om niet naakt voor een betrekkelijk vreemde vrouw te staan niet conservatief. Zeg tegen uw huisarts: &#8216;Ik wil graag een mannelijke arts.&#8217;
Niets om u voor te schamen.
Overigens is ook conservatisme niet per definitie iets beschamends.
Mijn opa en oma trekken zich de politiek zo aan. (Ik heb van hun ook mijn abonnement op Vrij Nederland gekregen.) Sinds vorige maand vreet het echt aan ze. Er is geen enkele partij of politicus meer waar ze nog vertrouwen in hebben. Ze zeggen dat ze geen goeie mensen met gezag zien. Ze zijn verbitterd geraakt. Het doet me pijn dat te zien. Wat kan ik doen? Elsemiek van W.
Veel oude mensen verbitteren. Of beter gezegd, oude mensen doen minder moeite hun verbittering te verbloemen. Verbittering is zelden verleidelijk. Hebt u ooit een contactadvertentie gezien met de tekst: &#8216;Verbitterde vegetariër zoekt dito vrouw&#8217;?
De treurige staat van de politiek in Nederland en daarbuiten staat vaak los van deze verbittering. Als uw opa en oma zich de politiek aantrekken, dan zullen ze moeten leren leven met gebrek aan vertrouwen.
Zonder vertrouwen valt goed te leven. Ernstig wordt het pas als het gebrek aan vertrouwen paranoia wordt en uw opa en oma gaan geloven dat het brood van de bakker vergiftigd is.
Zowel met een relatie als met werk heb ik het idee dat wanneer je niet tevreden bent, je pas overstapt als zich iets beters voordoet. Bij een relatie bv heb ik het vaker zien gebeuren: een vriendin kwam pas uit een slechte relatie als er een ander was om verliefd op te worden (de zogenaamde &#8216;overgangsfiguur&#8217;). Hoe lukt het me nou om weloverwogen te beslissen mijn baan eraan te geven zonder de zekerheid van een nieuwe? Mijn moeder is chronisch ontevreden met de thuishulp. Ik houd haar telkens voor dat zij de ene thuishulp pas mag ontslaan als een nieuwe thuishulp zich heeft aangediend.
Het is praktisch en begrijpelijk dat het oude pas wordt weggedaan als er een vervanging is gevonden. Of het nu om relaties, thuishulpen, banen of stofzuigers gaat.
Moreel hoogstaand is het wellicht niet. Maar in de grijze zone waarin wij opereren, moet de moraal soms concessies doen.
Een moraal die geen concessies wil doen, is per definitie ondeugdelijk.
</div>

Grunberg week 10 2010