Huilt u zoveel als u wilt, maar het liefst niet waar anderen bij zijn

Nu had ik het weer, dat ik word overmand door verdriet en begin te huilen. Deze keer terwijl ik het interview met Guus Luijters las in Vrij Nederland.

Op een of andere manier word ik sterk geraakt als ik geconfronteerd word met het lot van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook in eeuwen daarvoor. Bevreemdt me omdat ikzelf niet van Joodse komaf ben .‘Waarom,’ vraag ik me dan af, ‘raak ik zo geëmotioneerd, terwijl ook nu nog mensen elkaar de meest gruwelijke dingen aandoen.’ Onlangs wilde ik het Jiddische lied ‘Donaj, donaj’ op mijn repertoire nemen en toen ik de tekst tot me door liet dringen kwamen weer de tranen. Dat had echter veel van doen met een uitzending van politieke partijen van de PVV die sprak over het verwijderen van alle moslims uit Europa. En tijdens een fietstochtje in Drenthe kwamen wij ongewild op kamp Westerbork terecht. Het was een prachtige dag en mensen zaten te...