Vreemd om zomaar iets te schrijven naar iemand die een volstrekte onbekende is, ook al is diegene een soort van BN’er. Toch heb ik het aangedurfd.

Welke berusting ervaar je om als BN’er door het leven te gaan? Heb je toevallig ergens nog wat tips voor onbekende Nederlanders om enige bekendheid te vergaren? – Bert Roos, Zandvoort

Ik ben geen BN’er. Jeroen Pauw is een BN’er. Máxima. Dat om te beginnen.

Ik raad u aan met een waxinelichthouder rondjes te gaan lopen op het Binnenhof. Als dat niet helpt, kunt u misschien rondjes lopen langs een paar koninklijke paleizen.

Ook staat het u vrij met de penseel aan de slag te gaan. Bert Roos is een goede naam voor een schilder. Ik zie de kritieken al voor me: ‘Bert Roos treedt in de voetsporen van Karel Appel.’

De beste Nederlandse schrijver ooit, Belcampo, heeft in zijn verhaal ‘Het laatste getuigenis’ verslag gedaan van de ondergang van Holland. Vroeger vond ik en vele vrienden met mij dit een vrolijk olijk fantastisch...