Kom ik weer eens in de boekwinkel, zie ik het boek De Mensendokter liggen tussen Wieringa en Safran Foer. Ik blader door het werkje en tref op blz. 71 een halve bladzijde tekst van mijzelf aan.

Beste Arnon (ik mag vast tutoyeren nu we samen in een boek staan), is het zo gemakkelijk om in een echt boek terecht te komen? Of is dit geen echt boek? Ik dacht eerst: publicatie van dit soort prulwerkjes zullen je reputatie geen goed doen. Of kan een gearriveerd schrijver zich zoiets juist wel permitteren?

Misschien zie ik ‘het boek’ als iets veel heiligers dan het in werkelijkheid is. Heeft het boek nog enige status? Heeft een schrijver een morele plicht die status hoog te houden? Of huldigt u dat credo van Gerard Reve en bent u een broodschrijver? Mag ik dan een promillage van de opbrengst van ‘uw’ ‘boek’?

– Goossen Karssenberg, Den Burg, bank-rekeningnummer op aanvraag

U lijkt het verschil tussen een boek en de diverse genres niet te kennen. Er zijn romans, er zijn essaybundels en nu en...