Is Rem Koolhaas met zijn ontwerp van het CCTV-gebouw in Peking niet een beetje de Joris Ivens van nu?

Recentelijk verscheen er een groot en lovend artikel in The New York Review of Books over het werk van Koolhaas. Dat artikel, van Martin Filler, eindigde met dit citaat: ‘What remains in question is whether his seeming indifference to progressive values will make future observers wonder why this cultural potentate was so reluctant to confront Chinese oligarchs with the same fearlessness he once marshaled against captains of capitalism on American museum boards.’ Filler vroeg zich dus af waarom Koolhaas meer moed toonde ten opzichte van Amerikaanse opdrachtgevers dan ten opzichte van Chinese partijfunctionarissen. Vrijwel niemand is vrij van opportunisme, maar van de getalenteerden verwachten we kennelijk anders. Wellicht niet ten onrechte.

In dit blad stond laatst een kritisch artikel over NRC Handelsblad. Vindt u ook dat deze krant definitief tot lezersgedreven, commercieel...