U weet natuurlijk hoe het ging: rond 1935 deed onder de joden van Oost-Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika het verhaal de ronde dat ze in Duitsland zulke prachtige autobanen bouwden, waarop het heerlijk zoeven was.

Dat leek de joden wel wat, dus reisden ze massaal af naar Berlijn om daar politiek asiel aan te vragen. Maar de nazi’s waren zoals bekend heel wreed, en lieten lang niet iedereen toe. Na slepende en vaak onverkwikkelijke juridische procedures werden sommigen van hen zomaar teruggestuurd, na twee of drie jaar. Buren vonden dan de huizen van die joden leeg, en dat is het verschrikkelijke verhaal van de Tweede Wereldoorlog.

Nee, zo letterlijk heeft Tineke Huizinga van de ChristenUnie het niet bedoeld: ze wilde alleen maar zeggen dat het uitzettingsbeleid van Verdonk soms associaties oproept aan die oorlogstijd. Het is veelzeggend dat Huizinga alleen de ongetwijfeld christelijke buren sprak die de huizen leeg aantroffen, en niemand die zijn huis moest verlaten....