Assad aanpakken blijkt helaas geen makkelijke opgave voor de internationale politiek.

Precies een jaar geleden trok Obama een rode lijn.

Mocht de Syrische president Assad chemische wapens inzetten in de burgeroorlog, dan zou dat die beruchte game changer zijn en de ‘calculaties’ van de president veranderen.

Wat zal hij intussen spijt hebben van die stoere verzekering. Iedereen dacht bij die rode lijn aan een ferm dreigement van militair ingrijpen, hoe akelig en lastig ook. Een militaire interventie zou de chaos dan wel vergroten, maar de inzet was van een andere orde: er mogen nooit en nergens meer chemische wapens worden ingezet, punt. Dat is een heilig doel dat desnoods tegen een hoge prijs verdedigd mag worden.

De weg naar dat doel was lang. In 1685 beloofden een paar landen in Straatsburg dat ze hun kogels niet meer in gif zouden dopen voordat ze elkaar ermee zouden doodschieten, zonder ging het ook wel. In 1997 trad de Chemische Wapen Conventie (sic) in werking. Elk...