13-10-2007
Grijs

Donderdag logeerde ik bij een nichtje in Den Haag, die mij vroeg al om acht uur te komen, want dan kon ik het begin van een splinternieuwe omroep zien. Geen publieke of commerciële omroep, maar een idealistische omroep, gefinancierd door drie rijke maar sympathieke heren.

Ze hadden een heel nieuw concept verzonnen. Hun uitzendingen gingen bestaan uit gesprekken met interessante mensen, waarbij elk gesprek een heel uur zou duren. Hemeltje, dacht ik, die Zomeravond-interviews duren ook altijd veel te lang. De kunst van het interview bestaat er toch juist uit je gesprekspartner een beetje kort te houden. Een goed interview in een tijdschrift lees je in twaalf minuten hardop voor.

De idealisten waren erin geslaagd een commerciële kabel te lenen, en adverteerders te krijgen. Ik ging donderdag in een luie stoel zitten, heel nieuwsgierig naar wie er zouden komen. De drie waren: Eh­san Ja­mi, Af­shin El­li­an, The­o­dor Hol­man. Ik zuchtte: ‘Dat worden dus drie...