‘Maak het onderlijf maar bloot’
Gerard Reve is pas drieëneenhalf jaar geleden overleden, op 8 april. Het lijkt al zoveel langer, misschien omdat zijn laatste roman Het hijgend hert van 1998 dateert. Nu is de biografie er, althans het eerste deel: ruim zevenhonderd pagina’s. Er volgen nog twee delen, met een totale omvang van ruim tweeduizend pagina’s. Geen kattenpis.
Maar niet zonder literair precedent. Als het belang van de schrijver en/of de aanpak van de biograaf een dergelijke omvang wettigt, hoeft dat geen probleem te zijn.
De grootste hindernis die ik van tevoren voor Nop Maas als eerste serieuze Reve-biograaf voorzag, was dat hij zou moeten uitmaken wat feit en wat fictie is in Reves door hemzelf gemythologiseerde leven. Reve is weliswaar een semi-autobiografisch schrijver, maar juist van die speelruimte tussen werkelijkheid en verbeelding maakte hij ongegeneerd gebruik. Neem alleen al die gepubliceerde brieven, waarin gezinspeeld werd op intieme betrekkingen, maar die...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.