De hongerstaking van illegalen en asielzoekers in een parkeergarage in Brussel duurt nu al zeven weken. Morele chantage of pure wanhoop? Hieronder ziet u een audio-slideshow van de gesprekken die Willemien Veldman met de vluchtelingen voerde, door Diederik Meijer.(Klik op de beginfoto)

De eerste week is redelijk te doorstaan. Je krijgt wat maagkramp en verliest wat kilo’s, maar daar blijft het bij. De tweede en derde week zijn al stukken zwaarder. Je wordt moe en duizelig, je krijgt last van hoofdpijn en spierpijn, je concentratie neemt af en je lichaamstemperatuur daalt. De vierde week raak je zo uitgeput dat je alleen nog korte zinnen kunt fluisteren. De vijfde week word je ziek, wat gepaard kan gaan met braken, darmbloedingen, geelzucht, zichtverlies, gehoorverlies, en psychische labiliteit. De weken erna verslechtert je conditie nog verder. En dan is het wachten tot je in coma raakt, of sterft.

Voor honderddrie illegalen en asielzoekers in Brussel begint het er dus om te...