Hoewel Edzard Mik al een respectabele staat van dienst heeft, zullen er ook bij Bleke hemel, zijn zesde roman, geen televisieploegen uitrukken. Mik hoort niet tot die categorie schrijvers, hij zal het moeten doen met de gebruikelijke recensies, waarin de intrige wordt naverteld, waarna de duim omhoog of omlaag gaat. Helaas kun je aan die navertelsels zelden iets aflezen over de kwaliteit van een roman, die slechts recht gedaan wordt door naar de kunst van het romanschrijven te kijken en niet alleen maar naar het ‘verhaaltje’.