Poëzie

Jos Versteegen (1956) debuteerde in 1996 met een dichtbundel waarvan de titel geen twijfel laat: Voorgoed volmaakt streefde naar eeuwige schoonheid en offerde dan ook in sonnetten aan klassieke thema’s als liefde, vergankelijkheid en dood. Sindsdien heeft Versteegen nog een aantal bundels geschreven waarin hij er blijk van geeft zich niets van modes aan te trekken. Het is allemaal traditioneel spul, geen experimenten, geen wilde sprongen, maar vertellende gedichten met veel melancholie erin. Dat was zeker het geval in zijn vorige bundel Slapen bij een warme man, gewijd aan zijn moeder, weduwe met het portret van haar man op de televisie. Versteegen riep er een voorbije wereld in op, van het nuchtere, aardse leven op het platteland.

Zijn jongste bundel Zijn overhemden op jouw huid borduurt er naadloos op voort. Van zijn moeder krijgt hij na de dood van zijn vader diens overhemden; ze herinneren aan het vergane maar nog helder herinnerde bestaan op een kleine boerderij. Voor...