Collega Maurits Martijn is aan zee en leest een boek. Dat is in zijn geval bijzonder. Hij is namelijk een digi-junk, een licht neurotische spons van informatiespetters. U wilt niet weten wat er zich dagelijks op zijn schermen afspeelt. Ik heb er een idee van omdat hij niet alleen de neiging heeft van alles op te slurpen, maar daar ook graag kond van doet. Het gevolg is een vastlopende mailbox met berichten – ‘onderwerp: interessant!’ – waarin hij anderen poogt mee te sleuren op zijn strooptochten door de duisterste krochten van het internet, daar waar je eeuwig verdwaald kunt raken. Gelukkig is Martijn nog wel zo bij zinnen dat hij zich afvraagt of dit gedrag gezond is. Wat doet dat gefladder met je hoofd? Hij had al met enige zorg vastgesteld dat het lezen van een lange tekst hem steeds meer moeite kostte. In zijn laatste boek (!) beweert Nicholas Carr dat de verslaving aan vluchtige informatie het vermogen van de hersens om écht te lezen en te denken permanent beschadigt;...