Reportage / Reünie van een kindertehuis

Aan het einde van een verloren lentemiddag bliepte mijn mobieltje. Een stem vroeg of de naam Paul P. een bel deed rinkelen. Mooi, in dat geval kon Paul na een gejaagd jou-ook-alles-goed ter zake komen. Hij vertelde dat hij in het comité zat dat een reünie ging organiseren voor ex-bewoners van Nieuw Voordorp, een kindertehuis in Voorschoten dat in 1975 definitief dichtging. Wist ik toch. Ik woonde er van mijn tiende tot mijn veertiende, Paul een paar jaar langer. Het idee was om na al die jaren nog één keer bij elkaar te komen. Gewoon wat sentimentaliseren over vroeger, hartstikke leuk toch? Het was nu of nooit. De meeste directieleden en groepsleiders van toen zijn nu bejaard tot hoogbejaard. Over een paar jaar liggen ze allemaal onder de zoden, samen met de pensioengerechtigden die ooit pupillen waren. En o ja, hoe of het trouwens ging. Paul liet doorschemeren dat hij geslaagd was in het leven. Hij was directeur geweest van een...