Sommige mensen maken het zichzelf wel erg gemakkelijk. Ze zeggen bijvoorbeeld: ‘Ik ben typisch zo iemand die niet te laat naar bed moet, slecht tegen drank kan en vooral gebaat is bij structuur en orde.’

Met dat gemakkelijke bedoel ik dat ze geloven in hun eigen beweringen en zich daar ook in de praktijk aan houden. Dat is niets voor mij. Geef mij de moeilijke weg: ik zou het heel terecht vinden als ik een avondmens was, een nachtbraker, zo een die pas op stoom komt na twaalven, met veel cognac en whiskey, terwijl ik kale en toch gevoelige verhalen schrijf die geen greintje vet bevatten.
Ik ben ook zo iemand die altijd en overal kan slapen en die zich na een half uurtje verkwikt in de ogen wrijft, die alweer kien en helder staan.

Ik zou het eigenlijk niet meer dan logisch vinden wanneer dat zo zou zijn. Het past uitstekend bij mijn zelfbeeld. Welbeschouwd past het zelfs beter bij mijn zelfbeeld dan bij dat van heel veel anderen – maar het wil maar niet waar worden.

Ik ben een...