Over drie weken ziet Vrij Nederland er anders uit. En ik ken nu al tenminste één lezer die dat volkomen koud laat.

Hij was, geheel vrijwillig, ingegaan op onze uitnodiging om in een lezersonderzoek commentaar te geven op onze plannen. Op een zomerse avond voegde hij zich bij het gezelschap van abonnees, ex-abonnees en kopers van losse nummers. Na een behoedzame inleiding onthulde de gespreksleidster de op karton geplakte schetsen van het vernieuwde Vrij Nederland. Gretig noteerden wij de diverse spontane oordelen, kritieken en aansporingen van de lezers.

Maar deze man, een vijftiger met een geblokt overhemd, gaf geen krimp. De gespreksleidster deed haar best. Of hij wel gezien had dat zijn Vrij Nederland nu weer groter zou worden, dikker, op witter papier, leesbaarder? Had hij al die nieuwe typografische geneugten wel opgemerkt? De veranderde tekst-beeldverhoudingen, het functionele wit, de letter met een schreef? En dan die andere indeling, de nieuwe sectie en de gewaagde...