Eeuwigheid en algemene orde zijn voor Simone van Saarloos vreemde begrippen, maar vormen de kern van het wereldbeeld van IS. Gaarne wat uitleg voor deze liefhebber van tijdelijke, aardse geneugten.

Geachte IS,

Meestal schrijf ik brieven aan personen. Meestal aan geliefden. Maar de grenzen vervagen; een woedende eenling vertegenwoordigt zo een hele organisatie en de iPhone op mijn nachtkastje zit vol ver-van-mijn-bed. Niets blijft gescheiden. Voor sommigen is dat een reden om controleposten en muren te bouwen. Ik voel mij daardoor juist voldoende nabij om jullie als gelijke aan te spreken.

Misschien ben ik simpelweg verward in een georganiseerde omgeving geboren en voelt de groeiende wereldchaos daarom juist heimisch aan.

Voor zover ik het begrijp, geloven jullie in een ‘ware’ en ‘authentieke’ interpretatie van het heilige boek. Dit hebben jullie gemeen met de rechts-populistische politici die vasthouden aan een strikte, conservatieve lezing van de Koran. Net als jullie ontkennen zij de waarde van poëtische taal en interpretatie en begrijpen zij de verzen in het Arabisch als tekeningen in een IKEA-handleiding.

Mag ik jullie vragen wat precies de bron is van jullie juiste interpretatie? Dit kan niet de taal zijn. Alleen al over het woord daraba – zoals in soera 4:34, in westerse media waarschijnlijk het meest geciteerde deel uit de Koran, over hoe een vermoedelijk ontrouwe vrouw door haar echtgenoot bejegend dient te worden – bestaat onduidelijkheid. Behalve ‘slaan’ kan het eventueel ook worden vertaald als ‘weggaan’ of ‘de rug toekeren’.

Over slaan gesproken. Ik keer jullie graag de andere wang toe (deze moraal van toegeeflijkheid staat gewoon geloofwaardig nabij ‘oog om oog, tand om tand’ in de Bijbel), omdat ik met de terminologie ‘anders laten we de terroristen winnen’ weinig kan. Het zijn de Olympische Spelen niet. De spelregels van tirannie werden niet internationaal afgestemd. Waar ik een moedwillige klap in het gezicht ervaar, zien jullie mijn wang misschien als agressief obstakel?

Ik hoor graag wat voor soort moslim jullie voor ogen hebben. Niet alleen om verdere discriminatie en geweld tegen moslims in Europa en de VS te voorkomen (moslims die ineens ‘afstand’ moeten nemen omdat stilte blijkbaar steun-aan-extremisme betekent); ook moslims moeten weten wat voor soort islam jullie voorschrijven, willen ze de ideeën van IS kunnen verspreiden. Anders blijft 30% van de wereldbevolking achter.

Illustratie: Elise van Iterson

Ik zou graag van jullie horen wat er in de Islamitische Staat van mij verwacht wordt. Willen jullie mij als gehoorzaam beest of als productief wezen? Eerlijk gezegd zou ik het een verspilling vinden van mijn educatie en vaardigheden om mij niet optimaal in te zetten. Maar misschien probeer ik jullie te bereiken met een taal die archaïsch aandoet, één die verwijst naar een failliete wereldorde waarin begrippen circuleren als ‘productief’, ‘optimaal’ en ‘efficiëntie’ – rituelen van aardse winst.

Ik ben bereid een nieuwe wereldorde te fantaseren. Wat mij wel een beetje angst inboezemt, is het idee van de eeuwigheid. Dat er een hemel of hel wacht. In die zin is er sprake van een vreemde ongelijkheid tussen ons. Doden jullie mij, dan is het wat mij betreft voorbij. Mijn huidige, enige, leven is heilig. Dat maakt mij vatbaar voor opportunisme. Dus doe een goed voorstel.

Wat mij, als geboren verwarde, namelijk een gevoel van vrijheid geeft, is het idee dat alles tijdelijk is. Tegelijkertijd stel ik me voor dat het geloof in God en het hiernamaals een heel andere opvatting van tijd en ruimte biedt, één waardoor volledige toewijding en overgave kan ontstaan. Voor mij is het begrip ‘overgave’ meestal gerelateerd aan seks. Maar nooit bombardeerde een ongewenste buitenstaander mijn bed.

Misschien moet onze briefwisseling daarover gaan: wat betekent vrijheid en is het van belang?

Bij voorbaat dank, SvS