Winter is here, en hetzelfde geldt voor onze recaps van Game of Thrones. Vandaag: seizoen zeven, aflevering één.

Mijn naam is Roos, a girl has a name, I want you to know that, en dit is een Game of Thrones-recap. Ik bespreek in totale nerd-turbostand aflevering 1, sans gêne. Voor de mensen die de aflevering pas gisteravond laat konden afspelen – man, wat had je verwácht? Heb je de marketingcampagne van Ziggo gezien? They know nothing! Stelletje Jon Snows, stelletje brave Neds – heel dit stuk is een spoiler.

We zongen luidkeels mee met de intro en zochten toen als gekken naar de afstandsbediening. Nog vers in ons geheugen gutste het bloed uit Walder Frey’s slagaderen. En nu stond-ie er weer, even onsmakelijk als in het verleden, maar levend niettemin. Een van ons kroop naar de laptop, zette het beeld braaf even op zwart en controleerde de titel. ‘Yep.’ Toen viel het kwartje. Gerechtigheid. ‘Leave one wolf alive and the sheep are never safe.’ We hadden het kunnen...