Irritatie, humor en stijl

01-12-2007
Door Jeroen Vullings

Iedere schrijver moet beschikken over een USP, leren we uit de onlangs verschenen autobiografische roman van Alex Boogers, Het sterkste meisje van de wereld. Dat gaat zo: Boogers komt op een feestje zijn collega-schrijver Ronald Giphart tegen, die hem vraagt wat zijn USP is.
‘Ik zei: “Sorry?”
“USP, Unique Selling Point. Waarom zou een lezer jouw boek moeten kopen?”
Ik had geen idee.
“Ik weet het niet,” zei ik.
“Juist, en dat is dus níét goed.”’
Het is een betekenisvolle scène: door het contrast tussen de twee schrijverstypes. Boogers wil zich laten kennen als de klassieke romanticus. Met zijn gezin bijt hij op een houtje om maar te kunnen Schrijven. Giphart is de succesvolle marketeer, van het slag: u vraagt, wij draaien.
Maar Giphart heeft wél gelijk. Het kan nooit kwaad als een schrijver zich afvraagt wat hij toe te voegen heeft. Zo’n focus is extra verfrissend als het om debutanten gaat. Er...