Ciao Francesco!

Laatst maakte ik penne met lof en dragon, versierd met toefjes ricotta en zest van citroen.

Erg lekker, maar ik had de ricotta in de supermarkt gekocht en dat is natuurlijk niet je van het. Op zoek naar verse ricotta kwam ik terecht in de fijnste kaas- en delicatessenzaken, maar ze hadden het niet of het was net uitverkocht. Ik kwam thuis met een flink stuk Parmezaan, met verslavende nootjes, met serranoham en met een bakje gigantische groene olijven, maar zonder ricotta fresca. Nu weet ik dus nog niet of het verschil heel groot is, of wellicht verwaarloosbaar. En dat terwijl er in Italië op elke straathoek op zijn minst vijf soorten ricotta verkrijgbaar zijn, variërend van boterzacht, tot steviger en zelfs raspbaar.

Ik moest denken aan die keer dat jullie voor ons een potje zelfgemaakte ricotta forte meenamen, gepresenteerd als puur goud. Ik durfde het toen niet te zeggen, maar het deed mij sterk denken aan het Zwitserse kaas-busje dat vroeger altijd bij oma...