Ciao fratello!

Dank voor de prachtige foto’s van bloeiende amandelbomen. Precies wat ik nodig had. Het is hier nu al bijna drie maanden wit of grijs of nat en ik geloof bijna niet meer dat de tuin ooit nog iets van kleur zal terugkrijgen. Zelfs het laatste groen, van een paar houterige boerenkoolstronken, is nu vergaan of opgegeten door de reeën. We voederen ons gek aan de vogels, die tenminste nog een beetje kleur en leven aan de omgeving geven. Maar jouw vrolijke foto’s gaven me weer vertrouwen. Ze deden me denken aan het plaatje op een duur flesje amandelbloesemolie dat ik nog ergens had staan. Daar heb ik mijn winterhanden toen maar eens goed mee ingevet. Heel andere lucht trouwens dan de geur van de noten, of die van marsepein en spijs. Ook de specifieke geur van amaretti, de beroemde Italiaanse koekjes, herkende ik niet. Misschien omdat daarvoor ook wat bittere amandelen worden gebruikt. Die zijn in principe te vies en te giftig om te eten, maar in kleine hoeveelheden en...