Ciao fratello!

Ik ben benieuwd wat jij had gevonden van het diner dat ik afgelopen zaterdag heb meegemaakt. Heb beleefd, zou je ook kunnen zeggen, want het was een avondvullend, gedramatiseerd programma. Het stond haaks op alles wat jij met jouw kookkunst voorstaat: het was duur, decadent, en allesbehalve simpel.

En toch denk ik dat ook jij had genoten van de hocus-pocus die er op tafel kwam. Wat dacht je van ijs van roggebrood, of van toffee van pompoen? En dat zijn dan nog simpele voorbeelden uit de moleculaire keuken van dit Rotterdamse sterrenrestaurant.

Het gaat bij deze vorm van koken niet alleen om herkenbare smaken die in een totaal andere gedaante op je bord verschijnen, maar ook om bizarre combinaties. We aten bijvoorbeeld coquilles met witte chocola, en heilbot met ossenworst. Bij elk gerecht denk je: huh?, maar het smaakt fantastisch. En dat is echt zo, ook al word je behoorlijk afgeleid doordat elke nieuwe gang het liefst stomend, rokend of knetterend wordt opgediend....